z czteropiętrową, renesansową wieżą wodokową
Kościół pod wezwaniem św.Wacława
Kościół pod wezwaniem św. Wacława stoi na miejscu pierwotnego, starszego, romańskiego Kościoła, którego istnienie datuje się już na koniec XII wieku. Podstawy dzisiejszej budowli pochodzą z początków XV stulecia. Wnętrze Kościoła jest wynikiem przebudowy, ktora miała miejsce w okresie od XVI do pierwszej połowy XVII wieku. Od roku 1625 Kościół jest siedzibą kapituły kolegiackiej.
69201 Mikulov
podstawowe informacje
Lipiec, sierpień:
Poniedziałek niedziela
10.00-12.00,13.00-16.00
Październik
Poniedziałek niedziela
10.00-17.00
otwarte podczas nabożeństw i na życzenie
Przegląd usług można znaleźć na www.farnostimikulovska.cz
darmo
Kościół pod wezwaniem św. Wacława stoi na miejscu pierwotnego, starszego, romańskiego Kościoła, którego istnienie datuje się już na koniec XII wieku. Podstawy dzisiejszej budowli pochodzą z początków XV stulecia. Wnętrze Kościoła jest wynikiem przebudowy, ktora miała miejsce w okresie od XVI do pierwszej połowy XVII wieku. Od roku 1625 Kościół jest siedzibą kapituły kolegiackiej.
Dzisiejszy Kościoł św.Wacława usytuowany jest w miejscu, gdzie pierwotnie znajdowała się wioska, która stała się następnie częścią Mikulowa. Istnienie romańskiego Kościoła w tym miejscu możemy datować już na koniec XII stulecia, jednak potwierdzane pisemnie jest to dopiero od roku 1276. Pierwotny wygląd kościoła nie jest znany. Podstawy dzisiejszej budowli pochodzą z XV wieku i widoczny jest tu wpływ budowniczego wzorującego styl parlerzowski (patrz: Petr Parléř). Prace nad ukończeniem budowy kościoła zostały gwałtownie przerwane atakiem husytów na miasto w 1426 roku, kiedy to doszło do spalenia i zniszczenia nowo postawionego obiektu. Przez długi czas Kościół był odbudowywany tylko prowizorycznie, w roku 1584 ponownie spłonął. Rok później, już za czasów Dietrichsteinów, znaczących przedstawicieli rekatolizacji, wieża kościelna została podwyższona o piętro z mieszkaniem dla strażnika wieży i arkadowym korytarzem dookoła. Prace budowlane zakończyło, dopiero około 1640 roku, trójnawowe sklepienie z nową dekoracją sztukatorską. Wybudowana została także zakrystia z chórem na piętrze i poprawione zostały do dzisiejszego kształtu, gotyckie okna. Po bokach nawy dobudowano kaplice Maryjne i męskie oratorium z krytym korytarzem, wiodącym do drogi do zamku. W roku 1642 we wieży został powieszony wielki dzwon z płaskorzeźbą przedstawiającą Małą Kalwarię i postacią prepozyta Jerzego Otislawa z Kopenic. W okresie tym, Kościół św. Wacława już od kilku lat był siedzibą kapituły kolegiackiej, założonej w 1625 roku przez Franciszka, kardynała z Dietrichsteinów. Kapituła kolegiacka funkcjonuje w Mikulowie do dnia dzisiejszego. W latach 1762- 1775 Kościół został zaopatrzony w nowe wyposażenie wnętrza, włącznie z nowymi organami i rekonstrukcją dachu wieży, w roku 1846 nowe pokrycie dachowe uzyskał i sam Kościół. Jeżeli chodzi o wyposażenie wnętrza, nie można pominąć ołtarza głównego z monumentalnym obrazem przedstawiającym Zabójstwo św. Wacława, autorstawa Franciszka Antona z Freenthalu oraz przede wszystkim, rzeźbę Madonny z dzieciątkiem wykonanej z drzewa cedrowego, w północnej kaplicy Panny Marii Loretańskiej, pierwotnie umieszczoną w loretańskim Kościele św. Anny. Po roku 1784, w północnej nawie prezbiterium zostały umieszczone marmurowe epitafia Wacława Wilema Popela z Lobkovic (+1626) i jego małżonki Małgorzaty Franciszki z rodu Dietrichsteinów (+1617) wraz z portretami zmarłych. Wiele innych tablic nagrobnych pochodzących z drugiej połowy XVI i pierwszej połowy XVII wieku znajduje się na zewnętrznej ścianie Kościoła.
Wieża kościelna
Wieża Kościoła św. Wacława w Mikulowie
- web: www.kostelnivez.cz
- e- mail: kostelnivezmikulov@gmail.com
- osoba do kontaktów: Petra Salajková, 739 313 415, salajkovapetra@gmail.com
Czas otwarcia
- kwiecień: piątek - niedziela godz. 10.00 – 18.00
- święta Wielkanocne 18-22.04: godz.10.00- 19.00
- maj: piątek - niedziela godz. 10.00 – 19.00, 1.- 12.5: godz. 10.00 – 19.00,
- czerwiec: poniedziałek- niedziela godz. 10.00- 20.00
- lipiec: poniedziałek- niedziela godz. 10.00- 21.00
- sierpień: poniedziałek- niedziela godz. 10.00- 20.00
- wrzesień: poniedziałek- niedziela godz. 10.00 – 19.00
- październik: piątek- niedziela godz. 10.00 – 18.00
Wstęp:
- dzieci i emeryci: 30 kč
- dorośli: 50 kč
- bilet rodzinny: 120 kč
- bilet grupowy: indywidualny
We wieży znajdują się 3 sale wystawowe na piętrach. W pierwszej- historia wieży i Kościoła, włącznie z fotografiami. W drugiej- wystawa fotografii- aktualnie autorstwa Jana Miklína, z Mikulowa, Pálavy i okolic. W trzeciej- prace początkujących artystów.
Z arkadowego korytarza wieży można podziwiać wyjątkowe widoki panoramiczne na cały Mikulow i daleko sięgające okolice. Nie ma potrzeby oddalać się z centrum miasta- wieża widokowa znajduje się bezpośrednio na rynku, w okolicy Kościoła św. Wacława. Ponadto, możliwe jest wolne od opłat pożyczenie teleskopu, za pomocą którego można sięgnąć wzrokiem jeszcze dalej. Na poszczególnych piętrach wieży zorganizowana jest wystawa fotografii Jana Miklína z motywami Mikulowa i Pálavy oraz obrazów Jarmily Červené i nietradycyjnego artysty Jiřího Prokopa, z możliwością zakupu prezentowanych prac.
Pierwotny, gotycki wygląd wieży z początków XVI wieku zachował się jedynie na parterze i pierwszym piętrze z uwagi na pożar, który dotknął budowlę w roku 1584. Kolejne przebudowy miały miejsce w XVIII wieku. Dostawieniem dobudówki ze schodami stworzono nowe wejście na wieżę, a w 1768 roku wieża otrzymała nową kopułę, będącą jej charakterystycznym elementem. Na piętrze wieży, w arkadowym korytarzu bywał niegdyś strażnik wieży, który ostrzegał miasto przed pożarami i zbliżającymi się nieprzyjacielskimi wojskami. Podczas wejścia na górę przechodzimy wokół wielkich dzwonów, z których najstarszy pochodzi z 1615 roku. Tym niemniej, godziny na wieży odbijają godzinowe cymbały umieszczone na kopule.
Kapituła Kolegiacka
Historia Kapituły
Dużego znaczenia Kapituła Kolegiacka przy Kościele św. Wacława w Mikulowie, jak brzmi jej pełna nazwa, była założona za aprobatą papieża Grzegorza XV, przez kardynała Franciszka z Dietrichsteinów aktem z dnia 22 sierpnia 1625 roku. Pierwszym przełożonym Kapituły- prepozytem- stał się Jerzy Otislaw z Kopenic, dotychczasowy mikulowski proboszcz i dziekan (urzędy te były w przyszłości połączone z godnością prepozyta Kapituły). Zadaniem prepozyta i czterech kanoników było w pierwszym rzędzie zapewnienie opieki duchowej w mieście i odprawianie ściśle określonych, każdodziennych modlitw. O materialne wyposażenie nowo założonej instytucji kardynał postarał się sam, ze swych własnych środków, w kolejnych latach środków przybywało. Założenie kolejnej na terenie państwa Kapituły, nie przyniosło miastu Mikulow, w tym czasie największemu na Morawach miastu pańszczyźnianemu, znaczącego prestiżu. Urząd mikulowskiego prepozyta był według rozporządzenia założyciela obsadzany na wniosek właściciela majątku, kanonicznie Kapituła podlegała biskupowi ołomunieckiemu aż do 1783 roku, następnie brnieńskiemu. Rok później utowrzona została w Mikulowie druga parafia, przy Kościele pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela, przy czym funkcję duchownego administratora wykonywał tu od tej pory jeden z członków Kapituły. Od swych początków siedzibą prepozyta i grupy kanoników Kapituły były domy leżące w sąsiedztwie Kościoła św. Wacława, które po rozległej przebudowie z końcem XVII wieku z inicjatywy prepozyta Petra Reharmonta uzyskały swój dzisiejszy wygląd. Po wydaniu nowych statutów Kapituły w 1772 roku liczba ich członków zwiększyła się do ośmiu.
Na czele mikulowskiej Kapituły, w ciągu całego okresu jej istnienia, stało dwudziestu pięciu prepozytów, spośród których wielu należało do grona znaczących postaci ówczesnej doby, włącznie z dwoma ostatnimi- Vladimirem Nováčkém i obecnym Stanislawem Krátkým, którzy w latach pięćdziesiątych XX wieku zakosztowali życia w komunistycznych więzieniach. Z minionych czasów wspominamy prepozyta Mikołaja Dufoura z Vionny (prepozyt w latach 1781- 1809), którego cesarz Jozef II wysłał z misją rozwiązania konflitu religijnego w austriackiech Niderlandach i który, niezwykle żywo interesował się alchemią, angażując się w doświadczenia przeprowadzane przez księżną Marię Krystynę z Dietrichsteinów w jej laboratorium na zamku, bądź Vincence Weintridta (prepozyt w latach 1843- 1849), sławnego myśliciela i teologa, czy też pisarza Karla Landsteinera (prepozytem w latach 1886- 1909). Inni zasłużyli się staraniami o materialne warunki Kapituły i o architektoniczny wygląd Kościoła i parafii. Oczywiście, w gronie prepozytów byli również tacy, którzy mimo szeregu związanych z urzędem obowiązków, zajmowali swe stanowisko tylko i wyłącznie ze względu na profity, które z niego czerpali.
Galeria zdjęć
Skontaktuj się z nami
Jeśli jesteś zainteresowany naszymi usługami, nie wahaj się z nami skontaktować. Odpowiemy na Twoje pytanie tak szybko, jak to możliwe, nie później niż następnego dnia roboczego.
